Kerken

Commerciële Kerken (er komen er steeds meer)

Waar het reguliere geloof afneemt, schieten z.g. vrije kerken de grond uit. Blijkbaar is er een behoefte aan hedendaags geloven. Daar is niks mis mee. Maar blijkbaar voorzien zij ook bepaalde oprichters, van een welbelegen boterham. Wie internet afspeurt ontwaart vele kerken die zich vrij noemen. Vrij van binding aan een bepaalde geloofsrichting. Zij zeggen “het woord van God” te brengen en doen dit met inzet van hypermoderne middelen. Daar waar zo’n kerk wordt bestuurd door de gemeente, vinden de ontwikkelingen nog op enigszins democratische wijze plaats. Daar waar die kerken worden opgezet door een enkele initiatiefnemer (meestal ook de voorganger), daar is controle op de financiën moeilijk zo niet onmogelijk. En van de boodschap die zij verkondigen, moet je dan nog maar afwachten of deze “echt” bijbels is. Nu is iets snel bijbels, want met de bijbel in de hand kan erg veel “in eigen voordeel” worden bewezen. Het ligt er maar aan hoe je de schrift brengt.

De marketingformule richt zich op de toenemende onzekerheid bij mensen, die zich juist willen afwenden van het reguliere kerkgebeuren, maar toch naar iets inhoudelijks (of een waarheid) zoeken. of  mensen die niks zijn, maar altijd al gedacht hebben dat er méér is en aan die gedachte gevolg willen geven. Zij worden makkelijk slachtoffer , of zoals u wilt zijn geïnteresseerd, in de activiteiten van een op inkomsten beluste voorganger of kerkeigenaar. Veelal organiseert die kerkeigenaar om zijn kerk tal van activiteiten, waarvoor harde valuta betaald zal moeten worden. Vaak ook worden de diensten in zulke kerken, ondersteund met advies en goederen die van de eigenaar worden betrokken. Er zijn zelfs kerkeigenaars die reisjes naar het beloofde land en andere geloofsbestemmingen voor een lucratieve prijs verkopen. Koopmansschap is meesterschap, zullen we maar zeggen. In die z.g. kerken, heeft de gemeente het niet voor het zeggen. Zij zijn slechts vulling en komen naast worshippen om de geldelijke instroom te verzekeren. Soms wordt dat niet per collecte vergaard, maar vraagt men de mensen om lid te worden en zo een deel van hun inkomen structureel af te staan aan de organisatie. Veelal hangen rond zo’n kerkorganisatie stichtingen en bv’s, waar de oprichter(s) revenuen uit halen en de familie en kennissen van de oprichters soms een leuk betaalde baan vinden. Wie bijvoorbeeld zoekt (googelt)  op salarissen van de stichting Compassion, een stichting die vaak activiteiten via zulke commerciële kerken verricht, treft vacatures voor Compassion USA aan, waar grofweg meer dan anderhalve ton wordt verdiend. Compassion USA is uiteraard verbonden met haar zusterstichting in Nederland. (daar verdient de directeur incl. leaseauto  en pensioenvoorziening in 2009 slechts een dikke ton).

http://www.squidoo.com/child-organizations

Ook Willow Creek, een organisatie die vooral commerciële en laagdrempelige kerken opricht (Crystal Cathedral), is vaak bij de organisatie van dit soort kerken betrokken.

Voor gelovigen die niet kritisch willen zijn, is er weinig aan de hand. Maar wie kritisch is, zal toch bij zo’n kerkleiding om meer informatie moeten vragen. Informatie over hoe de geldstromen lopen en wie er van de geldstromen profiteert. Vooral is belangrijk wie er belang hebben bij de bedrijven/instellingen die leveranties doen aan de kerk. Van wie is de boekwinkel en de CD winkel, waar zoveel producten van te koop liggen. Wie verhuurt de apparatuur etc. etc. etc.

Je laten beetnemen, dat gebeurt iedereen wel eens, maar je laten beetnemen door de kerk waar je naar toe gaat, dat gaat ons gelovige hart toch wel veels te ver. Een eerlijke kerk, geeft je graag alle informatie die je wilt.

Nb: kijk verder dan de kerkorganisatie alleen..

Ingezonden email: 10 januari 2011

God is Geld

God is geld. Niets is kerken vreemd. Zakenlieden hebben reeds lang geleden ontdekt dat er vanuit een kerk valt te handelen. De zekerheid van een maandelijkse- of wekelijkse bijdrage van gelovigen schept mogelijkheden. De gekozen vrijheid, want deze kerken staan op zich, geeft de zekerheid dat niets hoeft te worden afgedragen. Je ziet dit soort kerken als paddenstoelen uit de grond komen. Ze hebben naast hun inhoudelijke gedeelte, afdelingen waar flink wordt gehandeld in muziek, reisjes en alles wat met geloof te maken heeft. Vaak stelt men het kerkgebouw (meestal een moderne zaal inclusief andere ruimten en catering) op half commerciële basis beschikbaar aan derde. Dat halfcommercieel betekent dan dat vele vrijwilligers er om niets hun bijdrage aan leveren. Het kapitaal groeit daarom constant.

Je kunt zoiets kwalijk vinden of juist prima. Wie denkt dat geloof en/of christelijkheid niet betekent dat er flink kan wordt verdiend, heeft het gewoon mis. Gelovige mensen zijn in die zin net als ongelovigen. Gelovige zakenlieden dus ook. Fondswerving (zo heet dat als men aan kerkgangers een bijdrage vraagt) is in die kringen vrij normaal en net zoals bij niet-gelovige kringen, gaat een flink deel van de verworven fondsen naar de wervers, adviseurs, voorgangers, familieleden als inkomen, of soms als snoepreisgeld naar de ontwikkelingsgebieden waarvoor wordt ingezameld. Tot zover nog steeds geen verschil met niet-gelovige activiteiten. Het enige verschil zit hem in het feit dat in de laatste Jezus niet is betrokken.

De vraag kan worden gesteld of we ons hier nu zorgen om moeten maken, of niet.  Jezus zelf was niet rijk en deed weinig aan inkomstenverwerving. Hij leefde waarschijnlijk van wat hij onderweg kreeg. Commerciëel was Hij niet, in geen geval. Hijzelf heeft zijn beweging niet laten groeien op basis van gerichte marketing. Nee, hij bracht de waarheid en niet meer dan dat. Niemand profiteerde mee, van datgene wat Hij op zijn weg kreeg of vond. Integendeel. Anderen profiteerden van dat wat Jezus bracht, want Hij was er voor hun, voor de mensen of ze nu zondaar waren of niet.

Lid zijn van een kerk zoals ik hierboven bedoel, vergt volgens mij een behoorlijke dosis bewustzijn. Voordat je lid word van zo’n kerk dien je jezelf af te vragen of je wel een bijdrage wil leveren aan een groeiend imperium dat meer gericht is op het uiterlijke, dan op het innerlijke. De belangrijkste vraag is echter wie er nu daadwerkelijk profiteert van zulke activiteiten en wat er met het geld dat jij inbrengt wordt gedaan.

Zou een kerk democratisch zijn, ik bedoel hier van de gemeente, dan zouden de gelden die worden opgehaald ten goede moeten komen van de gemeente zelf. Eigenlijk, als je commercieel denkt, is het afdragen van een maandelijkse bijdrage,  als het ware het aankopen van aandelen. Met die aandelen is elke gelovige die bijdraagt dan mede-eigenaar. In die hoedanigheid is die gelovige dan ook in staat mee te sturen en het beleid van de onderneming mede te bepalen. Maar zo democratisch zijn dit soort kerken jammer genoeg niet. Dus daarom is het nog belangrijker om te kijken naar wie de profijttrekkers zijn.

Indien u weet van dergelijke initiatieven, schrijf dan naar kritischgeloven@aol.nl